Her telden sözümüzün özündeki “önce zarar verme” prensibiyle kimseyi üzmeden, yerinde ve gereği nispetince “hayatın bin bir detayı” nı, kıymetini paylaşarak eteğimizdeki taşları dökeceğiz. Katırları ürkütmeden, çalıları dolaşarak, “40 fırın ekmekle doyup” ta ekmeğini ve dahi derdini-neşesini-fikrini paylaşanlardan olacağız.

​“Derd-i aşk” a mübtelâ iken “zülf-ü yâr” e dokunursak, meşrebi hafifletmeden neşeli hallere yelken açıp sürç-ü lisan edersek, affola. Sevgiler, muhabbetler, hürmetler efendim.